براي هر چه بيشتر بهره گرفتن از پرتو آشنايي و شناسايي اينكه ديگران علي(ع) را چگونه شناخته‌اند به برخي از ديدگاه دانشمندان و متفكران گفته و نوشته‌اند، نظر مي‌افكنيم.

ابن‌ابي‌الحديد: چه گويم درباره مردي كه دشمنان و ستيزندگانش نيز سر به آستان فضايلش فرود آوردند و انكار مناقب و كتمان فضائل او را برنتابيدند.

سيدشريف رضي: سخنان علي(ع) سرچشمه فصاحت و ريشه‌ و زادگاه بلاغت است. اسرار و قواعد علم بلاغت از علي مايه گرفت و قوانين خود را از او اقتباس كرد.

محمدبن ادريس شافعي: دوستي علي سپر آتش دوزخ است.

خواجه‌نصيرالدين طوسي: علي بزرگترين مردي است كه مادر روزگار، تا پايان عمر خويش، مانندش را نخواهد زاد.

جاحظ: علي زادگاهش مكاني والا، تربتش مبارك و با كرامت، مقامش ارجمند و دانشش بسيار بي‌نظير است همتش عالي، نيرويش كامل، بيانش شگفت زبانش سخنور و سينه‌اش گشاده است.

جبران‌خليل‌جبران: عرب، مقام و قدرش را نشناخت تا آنكه از همسايگان عرب، مردمي از پارس به پا خواستند و تفاوت ميان گوهر و سنگ‌ريزه را شناختند.

شبلي شميل: امام علي‌بن ابيطالب، بزرگ بزرگان جهان و يكتا نسخه‌اي بود كه جهان شرق و غربي، در عالم قديم و جديد صورتي بسان اين نسخه كه مطابق اصل باشد، به خود نديده است.

جرج جرداق: اي جهان، چه مي‌شد اگر هر آنچه در قدرت و قوت داري به كار مي‌بردي و در هر زمان، علي ديگري با آن عقلش، قلبش، زبانش و با آن ذوالفقارش به عالم مي‌بخشيدي.

گابريل دانگيري: سخن گفتن درباره امام علي(ع) از نظر قرب معنوي، كمتر از ايستادن در محراب عبادت نيست.

امام خميني(ره): شناختي كه بزرگان و عارفان و فيلسوفان با همه فضائل و دانش‌ها بر ايشان از او دارند به قدر ظرفيت وجودي و آيه نفوس محدود آن‌هاست و علي(ع) غير آن‌ها است.

استاد شهيد مرتضي مطهري: سراسر وجود علي، تاريخ و سيرت علي، خلق و خوي علي، رنگ و بوي علي، سخن و گفت‌وگوي علي، درس است و سرمشق است و تعليم است و رهبري.

آيت‌الله خامنه‌اي (مدظله العالي) مقام معظم رهبري: بشريت همواره به آشنايي با ابعاد اقيانوس شخصيت حضرت اميرالمؤمنين(ع)، به گفتار، حكمت‌ها و الگوگيري او نيازمندند.